- Զինվո'ր Մարտիրոսյան, եթե դու հարբեցող չլինեիր, քեզ կարելի էր սերժանտի կոչում տալ: - Շնորհակալություն, պարո'ն ավագ լեյտենանտ, երբ ես հարբած եմ լինում, ինձ թվում է` արդեն գեներալ եմ:
Լեննականցին հանդիպում է մի Ֆրանսիացու, հարցնում է,- Ուրդեղ կաբրիս? Փարիզում,-պատասխանում է Ֆրանսիացին: Փարիզում? Էդ Լեննականից շաատ հեռու է? - Այո, շաաատ. - Հիմի օր կայնեմ էն սարի գագաթին, Փարիզը կերևա? - Չէ, շատ հեռու է.. - Վայ ախպեեեր, էդ ինչխ խուլ տեղ կաբրիս:
Պոլոզ Մուկուչը գնում է ատամնաբույժի մոտ: - Բժիշկ ջան, ատամս կցավա: Բժիշկը փորձում է կատակել. - Բա էդ հասարակ բանի համար բժշկի մոտ գուկա՞ն: Իմ ատամը որ ցավում է, կնոջս համբուրում եմ, անմիջապես անցնում է: - Կնիգդ տունը կեղնի՞, - հարցնում է Մուկուչն ու ոտքի ելնում:
Հիվանդը գալիս է բժշկի մոտ. - Բժիշկ, ես հիշողության կորուստներ եմ ունենում։ - Եվ հաճա՞խ են այդպիսի կորուստներ լինում։ - Ինչպիսի՞ կորուստներ։ - Հիշողության։ - Ի՞նչ հիշողություն։
Մեկը գնում ա բժշկի մոտ, ասում ա -Բժիշկ ջան ինչիցա, որ բան եմ ասում, ինձ թվում ա, թե մարդիկ լուրջ չեն ընդունում: Բժիշկը թե,- Էս կատակ ես անում, այ ախպեր:
Երիտասարդ ծնողներն իրենց նորածին որդուն բերում են բժշկի մոտ: Վերջինս նայում է և ասում. – Ինչ գեղեցիկ երեխա ունեք: – Դուք այդ խոսքերը, երևի, ասում եք բոլոր նորաթուխ ծնողներին: – Ոչ, միայն նրանց, ում երեխաներն իրոք գեղեցիկ են: – Իսկ մյուսներին: – Մյուսներին ասում եմ. <<Ձեր երեխան ձեզ շատ նման է>>