Քասաղը Հայաստանի գետերից է։ Քասաղի ակունքները երկու փոքրիկ գետակներ
(առվակներ) են, որոնցից մեկն սկսվում է Արագածից, իսկ մյուսը` Փամբակի
լեռնալանջերից։ Նրանք երկուսն էլ մեծ մասամբ հոսում են հարթ
մարգագետիններով և ապա, միանալով միմյանց, առաջացնում Քասաղ գետը։
Քասաղը
վերին հոսանքում դանդաղահոս է և սակավաջուր, իսկ միջին հոսանքում դառնում է
բավական ջրառատ ու արագահոս։ Այստեղ, հատկապես Աշտարակի և Օշական գյուղի
շրջանում, նա հոսում է խոր ձորի միջով։ Գետաբերանային մասում նա բաժանվում է
մի քանի բազուկների և թափվում Սև ջուր։ Ստորին հոսանքում` Արարատյան դաշտի
սահմաններում, Քասախի ջրերը գրեթե ամբողջովին օգտագործվում են շրջակա
գյուղերի ցանքատարածությունները և այգիները ոռոգելու համար։ Այդ է պատճառը,
որ այստեղ ամռան ամիսներին (ջրի ամենաուժեղ գոլորշիացումների շրջանում)
Քասախը իսպառ ցամքում է։
Քասախը ունի 89 կիլոմետր երկարություն։ Նրա
մեջ թափվող վտակներից ջրառատը Ամբերդն է։ Սա սկիզբ է առնում Արագածի
հորդառատ աղբյուրներից և ամռանը տեղ-տեղ պահպանվող ձյան հալոցքային ջրերից։
Ամբերդի ռեժիմի կարգավորման համար առանձնապես կաևոր դեր է կատարում
լեռնալանջերից քամիների բերած և խոր ձորերում կուտակած ձյունը, որ
սովորաբար ստվերի տակ հալվում է դանդաղ ու դրանով իսկ գետահունը մշտապես
ապահովում ջրերով։ Ամբերդը հոսում է խոր կիրճով։ Այն, Արագածում պարբերաբար
թափվող տեղումների հետ կապված, մերթ ուժեղ վարարում է և մերթ էլ խիստ
նվաղում։ Քասաղի ջրերը ամբարվում են Ապարանի ջրամբարում և օգտագործվում
ոռոգման նպատակով։