Գտնվում է Ապարանի շրջանի կենտրոնական հատվածում, ընկած է Քուչակ,
Եղիպատրուշ, նախկին Աստվածընկալ գյուղերի միջև, Քասաղ գետի վերին
հոսանքում: Կառուցվել է 1962-1967 թթ-ին: Մակերեսը 7,9 քառակուսի կիլոմետր
է, ընդհանուր ծավալըª 91 միլիոն խորանարդ մետր, օգտակարը` 81 միլիոն
խորանարդ մետր, ջրթողունակությունըª վայրկյանում 18 խորանարդ մետր:
Ջրամբարի ամբարտակը հողային է, բարձրությունըª 50 մետր, երկարությունըª 200
մետր: Սնվում է Քասաղ գետի, Լուսագյուղ, Վարդենիս, Թթուջուր, Եղիպատրուշ,
Քուչակ գետակների և մթնոլորտային տեղումներից: Ձմռանը սառցակալում է:
Օգտագործվում է ոռոգման համար: Ջուրը տրվում է Աշտարակի, Էջմիածնի
շրջաններին: Ջրամբարի հիմնական ձկնատեսակը տեղական կողակն է: Այստեղ
բուծվել է նաև Սևանա լճի իշխանը, սիգը և ծածանը: Վերջին տարիներին այստեղ
բուծվել է նաև խեցգետինը: Շրջակայքում կառուցվել են հանգստյան գոտիներ:
Ջրամբարի ջրերի տակ են մնացել Քասաղ, Զովունի գյուղատեղերը, որոնց
բնակիչները վերաբնակեցվել են Երևանի շրջակայքում: